Yağmur Sonrası - Yorum

YAĞMUR SONRASI
..
Kitabı okumayanlar bu yazıyı -bitti ! diyene kadar okumasın daha iyi olur :)
'' Umut tükenmiş gibi görünsede ikinci şans her zaman vardır '' ne güzel yazılmış değil mi ? okudukça çok mantıklı geldiğini anladım . 2. dünya savaşının tam ortasında büyüleyici yasak aşk ve işlenen korkunç cinayet ..
 

Bora bora adasına en yakın arkadaşı ile giden anne adada westry  adında harika biriyle tanışır . Ama adaya gitmeden önce aslında gerard nişanlıdır . Ama hislerinden emin değildir evlenmek konusnda yada ona gerçekten aşık olup olmadığından emin değildir . başlarda kittyi çok sevmiştim ve bana kendi dostumu hatırlatmıştı . Ama sonraları yaptığı şeyler yüzünden, adada dönüştüğü bencil kişiliğinden nefret eder oldum .
Başlarda ada hayatı normal gidiyordu . Yararlılar kan revan içinde yardıma muhtaç halde geldikleri anlarda savaşın o acı , iç parçalayan yönlerini gün yüzüne çıkardı . Anne ordan oraya koşturuyor yardım ediyordu . Kitty ise lance adında adadaki askerle takılıyordu . iki en yakın arkadaşların arasına sırlar girmeye başlamıştı. Bu konuda gerçekten anne çok sabırlı bir arkadaştı . okurken onu çok sevmem için artı neden oluşturuyor .
Anne ise westry ile adada , sahilin uçsuz yerinde keşfettikleri  bungalow 'a gidiyor orada harika denecek bir aşk yaşıyorlardı .
fakat bir sorun vardı adanın yerli halklarından tita adında bir yaşlı bayan oranın lanetli olduğunu söylüyordu ...
 ben daha fazla uzatmadan fikirlerimi söyleyecek olursam en etkileyen sahnelerden birisi bence kittynin kızı adellanın yıllar sonra Anne' nin adaleti saglamak için yaşlı halinde bora bora adasına torunu ile geri dödüğünde orada cinayeti merak eden birisi vardı adı adellaydı ... aslında adella da kittynin kızıydı . Oraları okurken tüylerim diken diken gözlerim dolu dolu olmuştu ..Kittynin sonralardan adadayken westrye aşık olması sonucu anneye yollanan mektupları kıskancından saklması falan iyicene nefret ettirdi ama sonunda telefonda konuşurke  araları düzeldi . ben Anne'nin yerinde olsam onu affetmezdim . bilmiyorum belki de affederdim ..
neyse ..  birde sonunda beni en çok etkileyen ksım şurasıydı :

'' westry gelmişti . Lanet sona ermişti birlikte yavaşca ama emin adımlarla yürüyorduk . ona biraz daha sokularak koluna girdim . Yakındaki bir ağaçtan düşen şarap rengi iki yaprak sonbahar rüzgarıyla bir süre farklı yollarda dans etti ve sonra yavaşça yere süzülerek ıslak zeminde yan yana yerlerini aldı .. '' 
sayfa 347 kitabn bitişinin son cümlesi . :) içim gerçekten huzurla doldu . torunu jeniffer sayesinde buluştular sonunda. gerçek aşk eninde sonunda birbirini tekrar buldu . tek solukta okuduğum bu kitabın bitmesini istedim mi ? Tabiki hayıır ! keşke bitmeseydi ben alışmıştım onlara yahu :)
bundan sonra favori yazarım Sarah Jıo .. Zaten Böğürten kışı 'nı da okuyup çook begenmiştim ve hatta ağlamıştım o kitapta.